تاریخچه آبیاری بهبهان

رودخانه مارون : 

نام اصلی و قديمی اين رودخانه تاب است اين رود از کوههای نيل و چشمه سار های دامنه کوههای سادات سرچشمه گرفته وارد خاک لوداب و پس از مشروب کردن اراضی لوداب و سر کوهکی وارد خاک طبيعی سردسيری و با پيوستن رودخانه های کوچک شور و تلخ وارد خاک دشمن زياری شده و در ميان کوه ها و دره ها جاری ، وارد درياچه سدمخزنی مارون و در امتداد آن وارد جلگه بهبهان می شود ، که از طريق سد انحرافی و شبکه آبياری بهبهان دشت بهبهان را مشروب وپس از عبور از جلگه بهبهان وارد خاک جايزان و سلطان آباد را آبياری می کند . اين رودخانه در نزديکی چم هاشم شعبه ای ديگر از شمال بنام رود اعلا با شعبه اش بنام رود زرد به آن پيوسته و رود جراحی را تشکيل می دهد، که پس از عبور از اراضی رامشير وارد شادگان و سرانجام به خوردورق و خليج فارس می ريزد.

اين رودخانه از ارتفاعات 2300 متری زاگرس سرچشمه گرفته و پس از طی مسافتی حدود 120 کيلومتر، به محل ساختگاه سدمارون ميرسد.سطح حوزه آبريز اين رودخانه در ساختگاه سد بالغ بر 3824 کيلومتر مربع برآورد شده و دبی متوسط دراز مدت اين رودخانه در ايستگاه بهبهان 49/8 متر مکعب در ثانيه بوده که ميزان روان آب سالانه آن در ايستگاه فوق الذکر برابر 1572 ميليون متر مکعب برآورد گرديده است. آب رودخانه مارون از نظر قابليت شرب و مصارف کشاورزی 55000 از اراضی پائين دست ، کيفيت قابل قبولی را داراست.