آبياری هنری است که از ديرباز بدان عمل می شده است. از نظر تاريخی تمدنها همواره در پی رشد آبياری بوجود آمده اند. در طول تاريخ اسناد معتبری از قدمت آبياری وجود دارد. هامورابي ششمين شاه از اولين سلسله شاهان بابل (معاصر حضرت ابراهيم (ع) 2000 سال قبل از ميلاد) مجموعه قوانينی وضع کرد که قوانين هامورابی ناميده شد. مطابق قوانين مزبور مردم ملزم بودند برای ادامه حيات خود به آبياری متکی باشند . در يکی از قوانين هامورابی آمده است : اگر کسی در خصوص استحکام بخشيدن به ديواره های کانال آبياری خود غفلت کند و بر اثر آب بريدگی در ديواره های کانال ، آبی تلف شود آن شخص موظف خواهد بود معادل غله ای که در نتيجه اين سهل انگاری هدر می رود غرامت بپردازند.

يک ملکه آشوری آب رود نيل را بطرف اراضي لم يزرع مصر منحرف کرد و هنوز کانالهای آبياری که در آن زمان ساخته شده مورد بهره برداری قرار می گيرد . قديمي ترين سد دنيا بطول 108متر و ارتفاع 12 متر حدود 5000 سال قبل به منظور ذخيره آب مصارف خانگی و کشاورزی ساخته شده است . روش آبياری کرتی حدود 3300 سال قبل از ميلاد در حوضه رود نيل مورد استفاده قرارمی گرفت. کينگ يو از سلسله شا(2200 سال قبل از ميلاد ) در قبال خدمات برجسته اش در خصوص کنترل آب از طرف مردم به عنوان شاه انتخاب شد. در سراسر ايران بخصوص جنوب ، سدهای معروفی از جمله: سد انحرافی کرخه در پای پل پل بند و ساختمانهای آبی بر روی دز ، بند ميزان ، شادروان و بند قير در شوشتر ، بند اهواز و بند جنوب کرخه در شمال هويزه ، بند شادگان بر روی جراحی ، بند مارد بر روی مارون ، بند امير بر روی کرو آثارفراوان بجای مانده ای از تأسيسات آبی زيگورات در چغا زنبيل و قنوات مختلفی در سراسر کشور ايران دليل اهميتی است که تمدنهای باستان برای آبياری قائل بودند.

نام اصلی و قديمی اين رودخانه تاب است اين رود از کوههای نيل و چشمه سار های دامنه کوههای سادات سرچشمه گرفته وارد خاک لوداب و پس از مشروب کردن اراضی لوداب و سر کوهکی وارد خاک طبيعی سردسيری و با پيوستن رودخانه های کوچک شور و تلخ وارد خاک دشمن زياری شده و در ميان کوه ها و دره ها جاری ، وارد درياچه سدمخزنی مارون و در امتداد آن وارد جلگه بهبهان می شود ، که از طريق سد انحرافی و شبکه آبياری بهبهان دشت بهبهان را مشروب وپس از عبور از جلگه بهبهان وارد خاک جايزان و سلطان آباد را آبياری می کند . اين رودخانه در نزديکی چم هاشم شعبه ای ديگر از شمال بنام رود اعلا با شعبه اش بنام رود زرد به آن پيوسته و رود جراحی را تشکيل می دهد، که پس از عبور از اراضی رامشير وارد شادگان و سرانجام به خوردورق و خليج فارس می ريزد.

اين رودخانه از ارتفاعات 2300 متری زاگرس سرچشمه گرفته و پس از طی مسافتی حدود 120 کيلومتر، به محل ساختگاه سدمارون ميرسد.سطح حوزه آبريز اين رودخانه در ساختگاه سد بالغ بر 3824 کيلومتر مربع برآورد شده و دبی متوسط دراز مدت اين رودخانه در ايستگاه بهبهان 49/8 متر مکعب در ثانيه بوده که ميزان روان آب سالانه آن در ايستگاه فوق الذکر برابر 1572 ميليون متر مکعب برآورد گرديده است. آب رودخانه مارون از نظر قابليت شرب و مصارف کشاورزی 55000 از اراضی پائين دست ، کيفيت قابل قبولی را داراست.